Cita Iniciado por manosho Ver mensaje
Un último apunte: el solfeo es otra cosa... viene de la solmisación de Guido (epístola De ignoto canto, siglo XI). Saludos.
Y los nombres actuales de las notas, de la primera estrofa de un himno antifonal a San Juan Bautista que Guido (d'Arezzo) utilizó a tal efecto. Nombre que ha permanecido invariable hasta hoy (a excepción del Ut-Do).

UT QUEANT LAXIS RESONARE FIBRIS

Ut queant laxis resonare fibris
Mira gestorum famuli tuorum,
Solve polluti labii reatum,
Sancte Joannes.

Nuntius celso veniens Olympo,
Te patri magnum fore nasciturum,
Nomen, et vitae seriem gerendae
Ordine promit.

Ille promissi dubius superni,
Perdidit promptae modulos loquelae:
Sed reformasti genitus peremptae
Organa vocis.

Ventris obstruso recubans cubili
Senseras Regem thalamo manentem:
Hinc parens nati meritis uterque
Abdita pandit.

Sic decus Patri, genitaeque Proli,
Et tibi compar utriusque virtus,
Spiritus semper, Deus unus, omni
Temporis aevo.
Ut (Do) queant laxis resonare fibris
Mira gestorum famuli tuorum,
Solve polluti labii reatum,
Sancte Joannes. (Sancte Ioannes = SI)

Ah, aquellas clases de música antigua, estudiando la solmisación, los hexacordos, la mano guidoniana con su "ut retropollux" .